بخشی از متن کتاب:

خانواده در علم جامعه­شناسی یکی از مهمترین نهادهای اجتماعی می­باشد. نهادی که اولین ویژگی­های زندگی جمعی را برای افراد تعریف کرده و بدوی ترین آموزش­های جامعه­پذیری در نهاد خانواده اتفاق میفتد. خانواده در جامعه ایران از ساختارهای متعدد و گوناگونی عبور کرده واینک به شکل خانواده هسته­ای رسیده است. خانواده سنتی که در آن اعضای خانواده به همراه پدربزرگ ومادربزرگ و.. درکنار هم می­زیستند. ساختار خانواده گسترده در حال حاضر مورد بازبینی قرار گرفته و دچار تحولات مهمی گردیده است. بگونه­ای که خانواده هسته­ای ساختار غالب در جامعه ایرانی بویژه ساکنین شهرهاست. تغییرات خانواده در ایران مستقل از تغییرات جهانی خانواده نبوده و تحت­تاثیر آن نیز قرار گرفته است. عواملی مانند رسانه­های جمعی، شهر نشینی، تحولات ساختاری حضور زنان در جامعه، امکان ادامه تحصیل و تغییر در قوانین حقوقی در جامعه از عوامل موثر بر تغییرات خانواده و نقش­ها وکارکردهای آنست. چنین تحولاتی از افزایش سن ازدواج تا طولانی­تر شدن دوران جوانی و عدم تعهد، آسیب­های وارده بر بنیان خانواده و فزرندان و زنان را ایجاد کرده­اند. مسایل خانواده بدون شک مسایل متعددی برای زنان و کودکان و البته مردان بوجود آورده است. ابعاد خانواده تغییر یافته و امکان تسهیم تجارب اعضای خانواده با دیگران بوجودآمده است. از طرفی از آنجا که تعداد دانشجویان و دانشگاهیان بویژه زنان، روبه افزایش میباشد، میتوان به دانشگاه بعنوان یک مرکز بسیار حیاتی برای آموزش و مدیریت خانواده و زندگی خانوادگی اعتماد کرد. درس جامعه­شناسی خانواده وآسیب­های آن حوزه بسیار جذاب و مهمی از آموزش غیرتخصصی دانشجویان را تشکیل داده است. این حوزه میتواند در کنار دروس تخصصی بعنوان یک مجموعه آموزش جامعه­پذیری خانواده تلقی شده و مورد استقبال قرار گیرد. کتاب حاضر به بررسی پدیده­های واقعی و مسایل خانوادگی بسیاری از دانشجویان شهر رفسنجان و کرمان پرداخته است که در صدد مرتفع نمودن این مسایل بوده­اند. اظهار عدم تطابق فرهنگی، تجربه رابطه با جنس مخالف پیش از ازدواج به وفور بین افراد مشاهده شده است. از این جهت تالیف کتابی که بتواند آسیب­های اجتماعی را مطالعه وبررسی کند ضروری به نظر می­رسید.