بخشی از متن کتاب:
امیدواری اجتماعی و انتظار آیندهای روشن و امید به زندگی همواره در کنار سایر شاخصهای اجتماعی، اقتصادی، جمعیتی، فرهنگی و بهداشتی یک کشور مورد توجه بوده است و به نوعی متغیر مکمل برای حرکت اجتماعی و افزایش شور و نشاط و تلاش و کوشش فعالانه افراد اجتماع به حساب می آید. رهبر معظم انقلاب نیز وظیفه رسانه ملی را در تزریق امید به جامعه بارها گوشزد کرده است و در یکی از دیدارهای خود با مدیران صداوسیما در سال۸۱ بر این موضوع تاکید ویژه داشته و فرمودهاند: « یکی از عواملی که در ذهنیت کل جامعه، به قول روانشناسان « روان پریشی » به وجود میآورد، ناامیدی و یأس است. گاهی عوامل گوناگونی هم پیدا میشود که به طور طبیعی ایجاد یأس میکند یا امید را ضعیف میکند. همینها را تشویق کردن و ناامیدی در مردم ایجاد کردن خیلی خطاست. باید در مردم امید ایجاد شود… پس حرکت و روند زندگی مردم را به سمت تاریکی و بنبست و یأس نشان دادن خطاست. بایستی عکس این تحقّق پیدا کند و پیام صحیح عکس این است » .
امروزه با گسترش فن آوریهای اطلاعاتی و ارتباطی از جمله شبکه های اجتماعی و ماهوارهای، انعکاس اخبار و شایعههای مختلف با استفاده از آمارهای ساختگی، تبلیغات سوء و یأس آلود و سیاه نمایی و ایجاد تردید، تعارض، یأس، ناامیدی و نارضایتی نسبت به عملکرد نظام اسلامی و وضع موجود جامعه افزایش یافته است. نقش رسانه ملی به عنوان فراگیرترین نهاد فرهنگی و رسانه ای کشور برای مقابله با این جریان معاند و ایجاد امید و امیدواری نسبت به آینده فردی و اجتماعی بیش از پیش بارز است. رسانه ملی که وظیفه انعکاس اخبار و رویدادهای مختلف داخلی و خارجی و روشنگری در زمینه وضعیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور را بر عهده دارد؛ از نقش بی بدیلی در جامعه برای خنثی سازی اهداف روانی غرب برخوردار است. رهبر معظم انقلاب همچنین یکی از ویژگی های خبر را امیدبخشی بر شمرده و فرموده اند: « نحوه دادن خبر باید امیدبخش باشد، البته خود خبر، مهم و حاوی نکات سودمند است .
حوزه خبر رسانه ملی برای ایجاد امید در جامعه باید متغیرهای اجتماعی دخیل در افزایش امید و امیدواری افراد جامعه را استخراج و به طور مؤثری در تولیدات خبری خود عملیاتی نماید. در این مسیر رسانه نیازمند رسیدن به فهم مشترک درخصوص امیدآفرینی در تولید و انتشار اخبار امیدآفرین میباشد که این موضوع با بررسی و پژوهشهای عمیق و کار کارشناسی امکانپذیر است و باید به سوالاتی از قبیل: «تلاقی امید با خبر چگونه ممکن است؟ آیا رگههایی از ایجاد امید در اخبار ارائه شده دیده می شود؟ آیا خبر رسانه توانسته است احساس امیدواری در وضعیت حال و آینده مخاطب ایجاد کند؟ راهکارهای مورد نیاز برای سوق دادن هرچه بیشتر خبر به ایجاد امید و امیدواری در جامعه چیست؟ » و… پاسخ داده شود.
