بخشی از پیشگفتار کتاب:
نظر به اهمیت ارتباط در روابط بین فردی، بویژه در چند دهه اخیر و توجه به نقش کودکان به عنوان سرمایه های انسانی و اینکه یک ارتباط مؤثر و اصولی با آن‌ها می تواند از این طیف از انسان ها افرادی مولّد و فرهنگ آموخته بسازد، بهانه ای شد تا کتاب مورد نظر به رشته‌ي تحریر درآید. سعی بر این است تا آنچه از نظر خواننده می گذرد حاوی مطالبی باشد که اگر در روابط بین فردی بویژه با کودکان رعایت گردد، زمینه ساز بالا بردن میزان آگاهی جمعی، رشد فرهنگ، احترام به انسانیّت انسان بویژه کودکان از یک طرف و کاستن از کشمکشهای بین فردی، کاهش هزینه های روانی و مادی و کم کردن دغدغه های خانواده ها از طرف دیگر، گردد.
در این خصوص ابتدا به نقش و اهمیت مفهوم ارتباط پرداخته و بطور مختصر این واژه معرفی شده است. فرآیند ارتباط به عنوان اصلی ترین بخش در ارتباط تعریف گشته و از اجزای آن، شامل فرستنده، گیرنده، پیام و بازخورد نام برده شده است.
در قدم بعدي این زبان ارتباط است که می تواند به عنوان عمومی ترین ابزار ارتباط نقش تعیین کننده ای در این فرآیند داشته باشد…
در سومین مرحله از استفاده از ابزارهای مؤثر در ارتباط، می توان به مهارت های گفت و گو اشاره نمود…
سرانجام یک ارتباط مؤثر زمانی کامل می شود که طرفین ارتباط از هوش هیجانی لازم برخوردار باشند که در اینجا برخوردار بودن پدران و مادران در روابط با کودکان بیشتر مدنظر است…
