فراشناخت علاوه بر اینکه به خودی خود، موضوع مورد علاقه بسیاری از محققان است، بین حوزه های مختلف روان شناسی نظیر تصمیم گیری و حافظه، یادگیری و انگیزش و یادگیری و رشد شناختی، پل می زند. فراشناخت مهم ترین پیش بینی کننده یادگیری نیز هست. محققان نشان داده اند که فراشناخت و اجزاء آن نقش حساسی در موفقیت تحصیلی بر عهده دارد. به گواهی خیل عظیمی از تحقیقات، فراشناخت نقش بسیار مهمی در کنترل و نظارت بر فرآیند شناخت، پردازش شناختی، یادگیری، فهمیدن، حل مسأله، حافظه، خواندن، نوشتن، باورهای مربوط به انگیزش و … بر عهده دارد.
یکی از مهم ترین هدف های غایی هر نظام آموزشی پیشرو، پرورش شهروندانی است که بتوانند به طور مستقل و منطقی بیندیشند و فرایندهای شناختی خود نظیر حل مسئله و تصمیم گیری را رشد دهند. به همین دلیل شناسایی ماهیت پیچیده فرایندهای شناختی و عوامل مؤثر بر آنها و راهکارهای پرورش آنها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار می شود.
یکی از مهمترین مفاهیمی که نقش برجسته ای در توسعه، کنترل و نظارت بر شناخت و فرایندهای شناختی دارد، فراشناخت است. فراشناخت از کاربردهای گسترده ای در نظام های پیشرفته تعلیم و تربیت برخوردار شده و در بسیاری از نظام های آموزشی مترقی، توجه به پرورش مهارتهای فراشناختی (دانش نسبت به فرایندهای شناختی، نظارت و مدیریت بر تفکر و فعالیتهای شناختی) از جایگاه ممتازی برخوردار شده و لازم است این مفهوم به تدریج جای خود را در گفتمان نظام آموزش و پرورش ما باز کند تا از رهگذر ورود فراشناخت به فرهنگ آموزشی کشور بتوان زمینه های استقرار جامعه دانایی محور و مبتنی بر آگاهی را فراهم نمود.
