در بخشی از کتاب کاربرد فنون تسهیلگری و مهارتهای مسئلهیابی و تصمیمگیری در علوم انسانی میخوانیم:
تسهیلگر، فردی است با قابلیت شنونده بودن فعال، قدرت در انجام سؤال باز، تشویق کردن و دادن انگیزه برای صحبت و فعالیت، تهیه چک لیست، پیدا کردن نقاط مشترک، ثبت و ضبط مطالب، ایجاد مسئولیتپذیری، احترام متقابل به همه اعضا بدون جهتگیری و رعایت بیطرفی، صداقت، ایجاد فضا، نوبت گذاشتن در جلسات، دنبال کردن مسیر اصلی برای اهداف در جلسات، تمرکزدادن به مطالب در جلسات، ایجاد تعاون، همکاری، همدلی، مثبتگرایی، تفکر خلاق، ایجاد ارتباط، ایجاد اعتماد، توانایی استفاده از نهادها، (شناخت مؤسسات)، ایجاد انگیزه و شور و هیجان، وقتشناسی و مدیریت زمان، توجه به تفاوتها، عدالت جنسیتی، ارتباط غیرکلامی و شناخت و توجه به نوع ارتباطات غیرکلامی، ایجاد روحیه یادگیری، داشتن مهارتهای زندگی، داشتن اطلاعات جامع از بسیاری از علوم مورد نیاز در تسهیلگری مانند جامعهشناسی، مردمشناسی، فرهنگ، روانشناسی، تغذیه، (حقوق کار، خانواده، کودک) آمار، روش تحقیق، خلاصه کردن و جمعبندی درست مطالب و تجزیه و تحلیل آنها، کمک به افراد برای انتخاب راه بهتر در کمترین زمان ممکن، سعی در جلب مشارکت تعداد بیشتر افراد.