بخشی از مقدمه کتاب:

برآورد شده 2 درصد از کودکان و 6 درصد از نوجوانان از افسردگی رنج می‌برند و احتمال وقوع این اختلال در سنین 3 تا 17 حدود 4 درصد است (پرو و همکاران، 2013؛ بیرماهر و همکاران، 2007)، و همین باعث شده این اختلال به نگرانی عمده­ای در حیطۀ سلامت عمومی تبدیل شود. شیوع افسردگی در طول زندگی نوجوانان مانند جمعیت بزرگسالان 20 درصد تخمین زده شده است (بیرماهر، آربلاز، و برنت، 2002). به­ علاوه، اختلال­های افسردگی دلیل اصلی مرگ­ومیر در گروه سنی اطفال است (بیرماهر و همکاران، 2007). افسردگی باعث کاهش عملکرد در حوزه ­های مختلف می­شود و اگر شدت آن زیاد باشد منجر به عملکرد ضعیف می­گردد (ویتیلو و همکاران، 2006؛ بیرماهر و همکاران، 20004). نقض عملکرد ارتباطی، تحصیلی، و شغلی، و درگیری‌های مکرر با دستگاه­های قضایی نیز گزارش شده است (آنگولد و همکاران، 1998؛ بیرماهر و همکاران، 2007؛ کندل و دیویس، 1986؛ کواس و همکاران، 1984؛ رُده، لوینسون، و سیلی، 1994). به­ علاوه، گزارش شده نوجوانان مبتلا به افسردگی در معرض افزایش خطر سوءمصرف مواد، اقدام به خودکشی یا خودکشی موفق، و عود افسردگی در بزرگسالی هستند (برنت و همکاران، 1988،1993؛ بریج، گلدستین، و برنت، 2006؛ کاستلو و همکاران،2002؛ هارینگتون، فاج، راتر، پیکلز، و هیل، 1990؛ کواس و همکاران،1984؛ لوینسون، هاپس، رابرتز، سیلی و آندروز، 1933؛ نایکر، گلامباس، زنگ، سنسیلسوان، و کلمن، 2013؛ رائو و همکاران، 1995؛ شافر و همکاران، 1996).

دوره‌های افسردگی در کودکان نیز همانند بزرگسالان می‌تواند مزمن باشد. هرچند تا 90 درصد از نوجوانان طی 1 یا 2 سال بهبود پیدا می‌کنند (بیرماهر و همکاران، 2002؛ امسلی و همکاران، 1997ب؛ مک کالی و همکاران، 1993؛ استرابر، لامبرت، شیمدت­ـ لاکنر، و مورل، 1993)، بازگشت و عود بسیار شایع است (بیرماهر و همکاران، 2002؛ امسلی و همکاران، 1998؛ لوینسون، آلن، سیلی و گاتلیب، 1999؛ مک­کالی و همکاران، 1993؛ رائو و همکاران، 1995). حتی نوجوانانی که در درمان می­مانند با وجود مصرف دارو تا 40 درصد بازگشت خواهند داشت (امسلی و همکاران، 2008). حجم زیاد شواهد تا به امروز نشان داده هر نوجوانی که یک دوره افسردگی را تجربه کند به احتمال زیاد در آینده نیز دوره­ های افسردگی را تجربه خواهد کرد (انجمن ملی سلامت روان، 2004). بین 50 تا 75 درصد از افراد با اختلال افسردگی اساسی قبل از بلوغ دوره­های راجعۀ افسردگی را دارند و 30 درصد از دورۀ نوجوانی­شان با این اختلال سپری می­شود (امسلی و همکاران، 1997ب؛ کواکس و همکاران 1984ب؛ کواکس، اکیسکال، گاتسونیس، و پارون، 1994؛ لوینسون و همکاران، 1999؛ مک­کالی و همکاران، 1993؛ رائو و همکاران، 1995). بازگشت اغلب 6 ماه تا 1 سال بعد از بهبودی رخ می‌دهد (امسلی و همکاران، 1998؛ وستانیس، فیهان، گراتن، و بیکرتون، 1996؛ وود، هارینگتن، و مور، 1996). این سال‌های زندگی که با ناتوانی برچسب خورده‌اند، موجب افزایش بار اقتصادی ناشی از این بیماری (هبی، تانگ، لیتلفیلد، کارتر، و وس، 2004)، افزایش استفاده از خدمات مراقبت و کاهش بهره‌وری، و میلیون‌ها دلار هزینه در طول عمر می­ شوند (استرام و ولز، 1995). ترکیب درمان شناختی­- رفتاری و درمان دارویی ضدافسردگی به کاهش هزینه‌های مراقبت از سلامت در طول زمان ختم می­شود (دومینو و همکاران، 2009).

سایر آثار مؤلف/ مترجم در انتشارات آوای نور:

مقابله با وسواس فکری-عملی (کتاب کار کودکان) / ترجمه دکتر سیما قدرتی

درمان شناختی-رفتاری برای افسردگی کودکان و نوجوانان/ ترجمه دکتر سیما قدرتی- مصطفی قلاوند

تفکر وجودی و کاربرد درمانی (مقدمه ای بر روان درمانی وجودی) /  ترجمه مصطفی قلاوند